சிவராத்திரி விரதமும், நானும்...

               சிவராத்திரி தினத்தை நிர்ணயிப்பதிலேயே இந்த முறை குழப்பம் ஏற்பட்டுள்ளது. புரட்டாசி மாதம் தீபாவளி வரும் போதே, இந்த ஆண்டு சிவராத்திரியும் தை கடைசிநாள் வருகிறது என அறிவிக்கப் பட்டு விட்டது. வழக்கமாக மாசிமாதம் சதுர்த்தசி நாள் தான் சிவராத்திரியாக கொண்டாட படும். கோகுலாஷ்டமி முடிந்த 184 வது நாளில் வரும் சதுர்த்தசியை மகாசிவராத்திரியாக கொண்டாடுவார்களாம்.அப்படித்தான் முதலில் அறிவிக்கப் பட்டது. பின்னர் மாசிமாதம் தான் வர வேண்டும் என மாசி 29 தான் சிவராத்திரி என அறிவித்திருக்கிறார்கள். சில இடங்களில் இன்று சிவராத்திரி விரதம் அனுஷ்டிக்கிறார்கள். எங்கள் ஊரிலும் இன்று கொண்டாடப் படுகிறது.

               தீபாவளி, பொங்கல் அளவுக்கு இங்கே சிவராத்திரியையும் விசேஷமாக கொண்டாடுவார்கள். சொல்லப் போனால் இதை பெண்கள் திருவிழா என்றே கூறலாம். பெண்கள் அதிகமாக படிக்காத, வீட்டை விட்டு வெளியில் வராத காலங்களில், அவர்கள் சந்திக்க, உரையாட, விளையாடி மகிழ ஒருசில சந்தர்ப்பங்கள் மட்டுமே வாய்க்கும். அதனால் பெண்கள் மிக உற்சாகமாக கொண்டாடுவர். சிவராத்திரியன்று, ஒவ்வொரு தெருவிலும் ஏதாவதொரு வீட்டில் விரதமிருக்கும் பெண்கள் கூடுவார்கள்.அதிகாலை குளித்து பூஜை செய்து விரதம் தொடங்குவார்கள். அதிகாலை வெள்ளி {நட்சத்திரம்} மறையுமுன் தொடங்கி, மாலை வெள்ளி தெரியும் வரை பச்சை தண்ணீர் கூடக் குடிக்கக் கூடாது. வெள்ளி பூத்தபின் ஒரு பெரியநெல்லிக்காயும், ஒரு தம்ளர் தண்ணீரும் அருந்தி விரதத்தை பூர்த்தி செய்வார்கள்.(பழரசமெல்லாம் கிடையாது.} மறுபடி குளித்து விட்டு கோயில்களுக்கு அத்தனை பெண்களும் ,அழகாக அலங்கரித்து கொண்டு ஒன்றாக செல்வர். ஊரின் எல்லாத் தெருப் பெண்களும் ஒரே சமயத்தில் கூடுவதால் கோயிலே வண்ணமயமாக கலகலன்னு இருக்கும். கோயில்களிலும் நான்கு கால பூஜை, இரவு முழுவதும் சொற்பொழிவு, என நிகழ்ச்சிகள் நடைபெறும். அதன்பின் பெண்கள் அனைவரும் தத்தமது வீட்டு பட்சணங்களுடன், விரதமிருக்கும் வீட்டில் ஒன்றாக அமர்ந்து உண்பர். பின் இரவு முழுவதும் ஒரே விளயாட்டுதான். முன்பெல்லாம் குலை குலையா முந்திரிக்கா, கபடி எல்லாம் உண்டு. இப்போ, டிவிடி யில் படம் அல்லது டிவி என்றாகி விட்டது.ஆனால் இரவு முழுவதும் கண் விழிக்க வேண்டும். விரதமிருப்பவர்கள் தலைக்கு இவ்வளவு பணம், அரிசி என பிரித்து கொள்வர்.அடுத்தநாள் காலைஉணவு, இட்லி, சாம்பார், கேசரி, மதியம், சாதம், சாம்பார், அவியல், பாயாசம் என அந்த விரதமிருக்கும் வீட்டிலேயே விருந்து தயாரித்து கூடி இருந்து உண்பர். ஒரே விளையாட்டும், கூச்சலுமாய் இரண்டு நாட்கள் சந்தோஷமாய் கழியும்.

               நான் சிறுபெண்ணாக இருந்த போது, ஏழாவது படித்தேன் என நினைக்கிறேன், நானும் விரதமிருக்க ஆசைப் பட்டதால், அம்மா பக்கத்து வீட்டு அக்காக்களுடன் எனக்கும் ஒரு பங்கு கொடுத்து சேர்த்துவிட்டர்கள். `ஆனா சின்ன பொண்ணு எல்லாம் சாப்பிடாம இருக்கனும்னு அவசியமில்லை, நீ சாப்டுட்டு இரு’ என்ற க்ண்டிஷனுடன். வீட்ல அண்ணன்கள், தம்பி எல்லாம் ஒரே கேலி. `இது எங்கே சாப்டாம இருக்கும், கண்டிப்பா திருட்டுத்தனமா எதையாவது சாப்டுருவா ‘ என நக்கல் செய்யவும் எனக்கு ரோஷம் வந்துவிட்டது. பிடிவாதமா இருந்தே காட்டணும் னு ஒண்ணும் சாப்டாம இருந்தேன். பசி வயிற்றை கிள்ளியது. மத்தியானம் ஆனதும் தலை சுத்துற மாதிரி இருந்தது. வீட்டுக்கு வந்தா அம்மா வச்சிருந்த பருப்பு குழம்பும், வெண்டைக்கா பொரியலும் அன்னைக்கு பாத்து வாசமா தெரிஞ்சுது. சாப்டுரலாமான்னு சபலம் தட்டியது. அதுக்குள்ள தம்பி, `இதோ சாப்ட வந்துட்டா, தின்னி பண்டாரம் னு’ கேலி செய்தான். `நா ஒண்ணும் சாப்ட வரலை. சும்மாத்தான் வந்தேன்’ என மகா ரோஷமாய் ஓடி விட்டேன். சாயங்காலம் விஜியண்ணன்,கல்லூரியில் இருந்து வந்தவன், `இந்தா, உனக்காகத்தான் கொண்டு வந்தேன்’ என அவன் டிபன்பாக்சை கொடுத்தான்.திறந்து பார்த்தால், நான் பல நாட்களாய் கேட்டுக் கொண்டிருந்த `மல்பெர்ரி’ பழங்கள். கல்லூரியில் உள்ள மரத்தில் இருந்து பறித்து கொண்டு வந்திருந்தான். ஆசையா சாப்பிட போனவள், நிமிர்ந்து பார்த்தால் வீட்டில் எல்லோரும் என்னை சுற்றி நின்று வேடிக்கை பார்த்து கொண்டிருந்தனர். அப்போது தான் விரதம் நினைவு வந்தது. பிறகென்ன, டிபன்பாக்சை வைத்துவிட்டு விரதமிருக்கும் வீட்டுக்கு போய், `வெள்ளி தெரியுதா வெள்ளி தெரியுதா ன்னு வானத்தையே பாத்துட்டு இருந்தேன். தொலை தூரத்தில் ஒரு வெள்ளி என்னைப் பார்த்து கண்சிமிட்டவும், உற்சாகமாய்,` அதோ, அதோ’ என வெற்றிகரமாய்.விரதம் முடித்துக் கொண்டேன். அதன்பின் உயர்நிலை பள்ளி முடியும் வரை விரதம் தொடர்ந்தது. பின் கல்லூரி, திருமணம், சிறுகுழந்தைகள், என விட்டிருந்த விரதம் இப்போது நான்கைந்து ஆண்டுகளாக மறுபடி தொடரப்படுகிறது.