`தைர்ய லட்சுமி’.

               அவள் பிறந்த போது இருந்த அழகைப் பார்த்து பெற்றோரும்,மற்றோரும் வியந்து போனார்கள். கொள்ளை அழகாக இருந்த அவளுக்கு, `லட்சுமி’ என்று அழகாக பெயரிட்டு வாய் நிறைய அழைத்தனர். யார் கண் பட்டதோ, அவளுக்கு ஒரு வயது பூர்த்தி ஆவதற்குள் வினையாய் வந்த காய்ச்சல் அவள் கால்களை முடக்கி போட்டது. அவள் வாழ்வையே புரட்டி போட்டது. எங்கெல்லாமோ அலைந்து திரிந்து ஏதேதோ சிகிச்சையெல்லாம் மேற்கொண்டனர். அவளால் எதையாவது பிடித்து கொண்டுதான் நிற்க நடக்க முடியும். அவளுக்கு பின் அடுத்தடுத்து இரண்டு பெண் குழந்தைகள், அதன் பின் மூன்று ஆண் குழந்தைகள் என அவர்கள் குடும்பம் பெரிதானது. ஆனாலும் லட்சுமியை பிரியத்தை கொட்டி அவளது குறை தெரியாமல் வளர்த்தனர். லட்சுமியும் வளர்ந்து பருவ வயதை அடைந்தாள். அவளது பெற்றொரின் கவலையும் வளர்ந்தது. அவளுக்கு திருமணம் செய்து வைக்க விரும்பி தீவிர வரன் வேட்டையில் இறங்கினர். எந்த குறையுமில்லாத பெண்ணுக்கு திருமணம் செய்யவே படாத பாடு படுகையில் லட்சுமிக்கு அவ்வளவு எளிதில் வரன் அமைந்து விடுமா. என்னதான் அழகியாயிருந்தாலும், நற்குணவதியாயிருந்தாலும் ஊனமுற்ற பெண்ணை திருமணம் செய்து கொள்ளும் தியாக சீலர்கள் மலிந்து கிடக்கிறார்களா என்ன? பாவம் லட்சுமியின் பெற்றோர், அடுத்து வளர்ந்து நிற்கும் இரு தங்கைகள் வேறு. பெற்றோர் படும் வேதனை பொறுக்க முடியவில்லை லட்சுமிக்கு. ``பேசாமல் தங்கச்சிக்கு பாருங்கப்பா” என்று சொல்லிப் பார்த்தாள். முடிவில் சல்லடை கொண்டு சலித்து ஒரு மாப்பிள்ளை கண்டுபிடித்தனர். வசதி குறைச்சல் தான், ஆளும் சுமாராக இருந்தான். அவர்கள் குடியிருக்க வீடு, வருமானத்துக்கு ஒரு கடை என சகல சவுகரியங்களும் செய்து கொடுக்க முன் வந்தனர்.

               எளிமையாக திருமணமும் நடந்தேறியது. தனக்கு வாழ்வளித்தவனை தெய்வமாகவே பூஜித்தாள் லட்சுமி. அடுத்தடுத்த இரு ஆண்டுகளில் தங்க விக்ரகம் போல் அழகழகாய் இரு பெண்குழந்தைகள். சீராக போய்க்கொண்டிருந்த அவள் வாழ்க்கை பாதையிலும் கோணல் விழத் தொடங்கியது. அவள் கணவன் தன் சுய ரூபத்தை காட்ட ஆரம்பித்தான். கடையில் வியாபாரம் நன்றாக நடந்ததால் பணப்புழக்கம் அதிகமாகவே , வரிசையாக எல்லா பழக்கங்களும் தொற்றி கொண்டன. `நண்டு கொழுத்தால் வளையில் தங்குமா? ’ தண்ணீயடித்து விட்டு வந்து லட்சுமியை கொடுமை படுத்த ஆரம்பித்தான். இவளும் வெளியில் காட்டிக் கொள்ளவே இல்லை. பெற்றோர் வருத்த படுவார்களே என்று அந்த பேதை பெண் அத்தனையும் தாங்கிக் கொண்டாள். ஊரெல்லாம் `பொறுக்க’ ஆரம்பித்த அவன் கண்களை அழகான மைத்துனிகள் உறுத்தினார்கள். மனைவியிடம் மெதுவாக தொடங்கினான், `ஒனக்கும் கொழந்தைகள பார்த்துக்க முடியல. ஒந்தங்கச்சினா ஒனக்கும் ஒத்தாசையா இருப்பா. கொழந்தைகள வளக்கவும் பிரச்சனை யிருக்காது’ அவன் பசப்பு வார்த்தைகள் புரிந்தவளாய், ` வாய மூடுங்க’ ன்னு சீறவும் அவன் தன் மூர்க்கதனத்தை காட்ட ஆரம்பித்தான். இவன் கொடுமை அக்கம் பக்கம் தெரிந்து, அவளது தந்தையின் காதுகளையும் எட்டியது.

                அலறியடித்து வந்தனர் பெற்றோர். உருக்குலந்து போயிருந்த மகளை காணவும் அதிர்ந்து போய், மகளிடம் நடந்ததை விசாரித்தனர். மருமகனை அழைத்து சமாதானம் செய்யவும், அவனோ, விரைத்து கொண்டு நின்றான். அவனுக்கு ஒத்துஊத சில சொந்தக்காரர்களை அழைத்து வந்தான். ஆளாளுக்கு பேசவும், அவன் தீர்மானமாக, கொஞ்சமும் கூசாமல் தன் மனைவியின் முன்னாலேயே, `இந்த நொண்டிய கட்டிகிட்டு நா என்ன சொகத்த கண்டேன். எனக்கு ஆம்புள புள்ள வேற இல்ல. பேசாம சின்னவள கட்டி தாங்க, நா ரெண்டு பேரையும் நல்லா வச்சிக்குறேன்’ ன்னு சொன்னான். இடிவிழுந்தது போலிருந்தது பெற்றோருக்கு. பாவம் லட்சுமி, அழுவதை தவிர அவளால் எதுவும் சொல்ல முடியவில்லை. ``பாவம். அவனுந்தா என்ன செய்வான். அவன் கேக்குறது நியாயம் தானே’. அவனுக்கு ஜால்ரா போடவும் சிலர் இருந்தனர்.

               அழுதழுது ஓய்ந்து போன லட்சுமி தன்னை சுதாரித்து கொண்டு, சுவர்களை பற்றியபடி மெதுவாக எழுந்தாள். அவள் அப்பாவை நோக்கி,` போதும்பா, என்னால நீங்க அழுதது போதும். எனக்கு நீங்க எந்த கொறையும் வைக்கல. குமரியில்லாம கல்யாணமும் பண்ணியாச்சு, மலடில்லாம புள்ளையும் பெத்தாச்சு. போதும் நா வாழ்ந்தது. இனுமயும் இந்த மனுசங்கிட்டே நா சீரழிய வேண்டா, என்னால எந்தங்கச்சிங்க வாழ்க்க நாசமா போக வேண்டாம். என்ன உங்களோட கூட்டிட்டு போயிருங்கப்பா’ தோளில் சாய்ந்து கத்றிய மகளை அணைத்து கொண்டார் தந்தை. `இல்லம்மா வந்து ... ஏதோ பேச ஆரம்பித்த தந்தையிடம் தீர்மானமாக சொல்லி விட்டாள் லட்சுமி, தான் அவனுடன் வாழப் போவதில்லையென. யாருமே இதை எதிர்பார்க்கவில்லை, அவளது கணவன் உட்பட. கிணறு தோண்ட பூதம் புறப்பட்ட கதையாய், வாயடைத்துப் போனான். தலை குனிந்தபடி அவமானத்துடன் வெளியேறுவதை தவிர அவனுக்கு வேறு வழியில்லை. அன்று ஊரை விட்டுப் போனவன் தான், என்ன ஆனான் என்றே யாருக்கும் தெரியாது. யாரும் தேடவும் இல்லை. தன் அழகு மகள்களுடன் தன் பிறந்த வீட்டை தஞ்சம் புகுந்தாள் லட்சுமி. அவளை எந்த குறையுமில்லாது பார்த்துக் கொண்டதோடு, அவள் குழந்தைகளையும் வளர்த்து ஆளாக்கினர், அவளது பெற்றோரும், அவளது உடன் பிறந்தோரும்...